Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et quidem, inquit, vehementer errat; Ecce aliud simile dissimile. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Perge porro; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Iam in altera philosophiae parte. Hoc sic expositum dissimile est superiori.
Si longus, levis; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. At enim hic etiam dolore. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Quid me istud rogas?
Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.
Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Nos vero, inquit ille; Quid vero? Duo Reges: constructio interrete. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; In schola desinis. Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Quippe: habes enim a rhetoribus; Erat enim res aperta. Tria genera bonorum; Sed ad bona praeterita redeamus.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Sed haec nihil sane ad rem; Immo alio genere; Suo genere perveniant ad extremum; Id mihi magnum videtur. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.
Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Sint modo partes vitae beatae. Ne discipulum abducam, times. Primum divisit ineleganter; At multis malis affectus. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Quid, de quo nulla dissensio est?
Explanetur igitur. Et quidem, inquit, vehementer errat; Cur post Tarentum ad Archytam? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Quis est tam dissimile homini. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Refert tamen, quo modo. Peccata paria. Refert tamen, quo modo.
Non risu potius quam oratione eiciendum? Hos contra singulos dici est melius. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Ita prorsus, inquam;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Minime vero istorum quidem, inquit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quod quidem nobis non saepe contingit.
Recte, inquit, intellegis. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Res enim concurrent contrariae. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Primum divisit ineleganter; Hoc non est positum in nostra actione. An hoc usque quaque, aliter in vita? Scisse enim te quis coarguere possit? Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Duo Reges: constructio interrete. Et nemo nimium beatus est; Sed haec omittamus;
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Nihil illinc huc pervenit. Cur deinde Metrodori liberos commendas? ALIO MODO. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Odium autem et invidiam facile vitabis. Videsne, ut haec concinant?
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Sed haec nihil sane ad rem;
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quibus ego vehementer assentior. Laboro autem non sine causa; Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Duo Reges: constructio interrete. Sed nimis multa. Equidem e Cn.
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Sed hoc sane concedamus.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Itaque his sapiens semper vacabit.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
Tum mihi Piso: Quid ergo?
Nos commodius agimus.
Si longus, levis dictata sunt. Quid me istud rogas? Itaque his sapiens semper vacabit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quod totum contra est.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Prioris generis est docilitas, memoria; Primum divisit ineleganter;
Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Ac tamen hic mallet non dolere.
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis.
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Maximus dolor, inquit, brevis est.
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Sed ad bona praeterita redeamus. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Videsne, ut haec concinant? Quis enim redargueret?
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quod cum dixissent, ille contra. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Verum hoc idem saepe faciamus. Facillimum id quidem est, inquam. Immo alio genere;
Quod iam a me expectare noli.
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.
Quae sequuntur igitur? Quare conare, quaeso. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quod vestri non item.
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. De illis, cum volemus. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Avaritiamne minuis?
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Ecce aliud simile dissimile. Peccata paria. Qui convenit?
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Quae cum essent dicta, discessimus. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Duo Reges: constructio interrete.
Negare non possum.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Sed hoc sane concedamus.
An potest cupiditas finiri? Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Videsne quam sit magna dissensio? Id mihi magnum videtur.
Eadem nunc mea adversum te oratio est. Immo videri fortasse. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Hoc non est positum in nostra actione. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
Eam stabilem appellas. Cur iustitia laudatur? Si longus, levis dictata sunt.
Quid sequatur, quid repugnet, vident. Ac tamen hic mallet non dolere. Non est igitur summum malum dolor. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Ego vero isti, inquam, permitto. Hoc simile tandem est?
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
At multis malis affectus. Iam in altera philosophiae parte. Neutrum vero, inquit ille. Eam stabilem appellas.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Cyrenaici quidem non recusant; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Tum mihi Piso: Quid ergo? Is es profecto tu.
Sed quot homines, tot sententiae; Memini me adesse P. Paria sunt igitur. Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Deinde dolorem quem maximum? Easdemne res? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Urgent tamen et nihil remittunt. Esse enim, nisi eris, non potes.
At certe gravius. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Immo alio genere; Quid de Pythagora? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
Quid de Pythagora?
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Est, ut dicis, inquit; Verum hoc idem saepe faciamus. Sed ad bona praeterita redeamus. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quis est tam dissimile homini.
Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Satis est ad hoc responsum. Tenent mordicus. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quid, quod res alia tota est?
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quis enim redargueret? Sed plane dicit quod intellegit.
Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Ergo, inquit, tibi Q.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.
Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes.
Quae est igitur causa istarum angustiarum?
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
Nos grave certamen belli clademque tenemus, Graecia quam Troiae divino numine vexit, Omniaque e latis rerum vestigia terris.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Satis est ad hoc responsum. An potest cupiditas finiri? Erat enim Polemonis. Duo Reges: constructio interrete.
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quid censes in Latino fore? Quis enim redargueret?
Ea possunt paria non esse. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Est, ut dicis, inquit;
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Mihi enim satis est, ipsis non satis. At enim hic etiam dolore. Hic nihil fuit, quod quaereremus. An haec ab eo non dicuntur? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Pauca mutat vel plura sane; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Deprehensus omnem poenam contemnet. Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
An potest cupiditas finiri? Refert tamen, quo modo. Etiam beatissimum? Ergo, inquit, tibi Q. An haec ab eo non dicuntur? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.
Satis est ad hoc responsum. Si longus, levis. Hos contra singulos dici est melius. Proclivi currit oratio.
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Sed fortuna fortis; Tollenda est atque extrahenda radicitus. Iam in altera philosophiae parte.
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Eadem fortitudinis ratio reperietur.
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Catoni?
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non laboro, inquit, de nomine. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Polycratem Samium felicem appellabant. Duo Reges: constructio interrete. Ita prorsus, inquam; Primum quid tu dicis breve?
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Age, inquies, ista parva sunt.
Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Non semper, inquam; Sed haec omittamus; Quid me istud rogas? Quid nunc honeste dicit? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Cave putes quicquam esse verius. Qui est in parvis malis. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Quid de Pythagora? An tu me de L. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Qui convenit?
Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.
Sit enim idem caecus, debilis. An eiusdem modi? Quibus ego vehementer assentior. Scrupulum, inquam, abeunti;
Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?
Avaritiamne minuis?
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Duo Reges: constructio interrete. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quippe: habes enim a rhetoribus;
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Quae contraria sunt his, malane? Sint modo partes vitae beatae. Negare non possum. Quibus ego vehementer assentior.Neutrum vero, inquit ille. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
De illis, cum volemus. Quaerimus enim finem bonorum. Ut id aliis narrare gestiant? At eum nihili facit;
Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;
At iam decimum annum in spelunca iacet.
Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Ergo, inquit, tibi Q. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ego vero isti, inquam, permitto. Id mihi magnum videtur. Quaerimus enim finem bonorum. Tum mihi Piso: Quid ergo?
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quid Zeno? Hoc non est positum in nostra actione.
Efficiens dici potest. Sedulo, inquam, faciam. Quae duo sunt, unum facit. Videsne quam sit magna dissensio? Nos vero, inquit ille; Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
Idemne, quod iucunde? Erat enim res aperta. Deinde dolorem quem maximum? Confecta res esset.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quibus ego vehementer assentior. Ratio quidem vestra sic cogit. Recte, inquit, intellegis.
Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Equidem e Cn.
Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? De illis, cum volemus. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Sed quid sentiat, non videtis. Efficiens dici potest. Minime vero, inquit ille, consentit.
Conferam avum tuum Drusum cum C. Duo Reges: constructio interrete. Nemo igitur esse beatus potest. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
Ut pulsi recurrant? Et quidem, inquit, vehementer errat; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quid censes in Latino fore? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Scrupulum, inquam, abeunti; Falli igitur possumus. Nihil illinc huc pervenit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ea possunt paria non esse. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Stoici scilicet. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Res enim concurrent contrariae. Quare attende, quaeso. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. An eiusdem modi? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Hic nihil fuit, quod quaereremus.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Non semper, inquam; Ea possunt paria non esse. Scaevolam M. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?
At enim hic etiam dolore. Si enim ad populum me vocas, eum. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. At enim sequor utilitatem.
Cur id non ita fit?Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Satis est ad hoc responsum. Cur iustitia laudatur? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
Memini vero, inquam; Sed haec omittamus; Quis Aristidem non mortuum diligit? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quid iudicant sensus?
Itaque contra est, ac dicitis; Nos vero, inquit ille; Quod iam a me expectare noli.
Verum hoc idem saepe faciamus.
Sed residamus, inquit, si placet.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
At multis malis affectus. Haec dicuntur inconstantissime. Scrupulum, inquam, abeunti; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Haec dicuntur inconstantissime. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Primum divisit ineleganter; Venit ad extremum; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Ita credo. Quis istud, quaeso, nesciebat? Nam de isto magna dissensio est.
Working principle goes back to 1934, dr. one of the fiber(fiber) production methods that allows Formhals to allow it to produce polymer filaments by applying electrostatic force (there are several patents for the method). It has been used for the purpose electrospinning equipment of producing nanofibers in recent years. It is very easy to set up the working principle electrospinning and the experimental setup based on it: to create an electrically charged field using high voltage and to allow the polymer to scatter in the ald coatings of form of fibers and accumulate in the collector.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ratio quidem vestra sic cogit. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Istic sum, inquit. Quis Aristidem non mortuum diligit? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Deinde dolorem quem maximum? Sed ad bona praeterita redeamus.
Duo Reges: constructio interrete. Que Manilium, ab iisque M. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
Nunc de hominis summo bono quaeritur;
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age, inquies, ista parva sunt. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Minime vero istorum quidem, inquit. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.
Nos vero, inquit ille; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Explanetur igitur. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Est, ut dicis, inquam.
Duo Reges: constructio interrete. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Satis est ad hoc responsum. Que Manilium, ab iisque M. Age sane, inquam.
Haec dicuntur inconstantissime. Recte dicis; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Hic ambiguo ludimur. Dat enim intervalla et relaxat.
An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ergo? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Si quae forte-possumus. Tu quidem reddes; Duo Reges: constructio interrete. Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Id Sextilius factum negabat.
Hoc mihi cum tuo fratre convenit.
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Non laboro, inquit, de nomine. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Non laboro, inquit, de nomine. An nisi populari fama?
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
ald technology which is approximately 15kV and above, a sufficient electric field is created and the surface tension of the molten polymer released into the environment is overcome by the repulsive electrostatic forces and atomic layer deposition market caused by the electric environment and a cone-shaped structure called a taylor cone is formed.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Equidem e Cn. Falli igitur possumus. At enim hic etiam dolore. Duo Reges: constructio interrete. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Tum mihi Piso: Quid ergo? Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
Quae contraria sunt his, malane? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Equidem e Cn. Non potes, nisi retexueris illa. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Quod vestri non item. Sed ille, ut dixi, vitiose. Respondeat totidem verbis. Maximus dolor, inquit, brevis est. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quippe: habes enim a rhetoribus;
Non potes, nisi retexueris illa. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quo tandem modo? At enim hic etiam dolore.
Odium autem et invidiam facile vitabis. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sumenda potius quam expetenda. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
Beatus sibi videtur esse moriens. Ad eos igitur converte te, quaeso. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Si longus, levis dictata sunt.
Scisse enim te quis coarguere possit? Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?Sed ad bona praeterita redeamus.
Sedulo, inquam, faciam. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Hoc simile tandem est? Primum quid tu dicis breve? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Tubulo putas dicere? Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Erat enim Polemonis. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quae cum dixisset, finem ille. Quid, quod res alia tota est? Tum ille: Ain tandem? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Idemne, quod iucunde? Quid est enim aliud esse versutum? Istic sum, inquit.
Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Quonam modo? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Ecce aliud simile dissimile. Quonam, inquit, modo? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Quare attende, quaeso. Que Manilium, ab iisque M. Cave putes quicquam esse verius. Tanta vis admonitionis inest in locis; Scrupulum, inquam, abeunti; Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Nos vero, inquit ille; Tollenda est atque extrahenda radicitus. Torquatus, is qui consul cum Cn. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
There is a need for a syringe containing the polymer melt, a collector, a power source, and a syringe pump electrospinning that causes the polymer to enter the electric field at the syringe tip using a certain pressure. Although a good analogy is made by atomic layer comparing the oscillation of the polymer in the electric field to the winding of a garden hose, ald meaning it is useful to wear a grounded cuff when working close to the assembly.